แบกเป้เที่ยววังเวียง
คืนที่ 3 แล้วกับเมืองหลวงพระบางเมืองมรดกโลก ยังตื่นไม่ทันเห็นพิธีตักบาตรข้าวเหนียวสักวัน วันนี้ตั้งใจจะตื่นให้ทัน ลุงเจ้าของที่พักบอกว่าประมาณ 6 โมงเช้าจะมีพระสงฆ์เดินบิณฑบาตพื้นที่โดยรอบ เนื่องจากเป็นหน้าหนาว 6 โมงเช้ายังมืดอยู่เลย
ไม่แปลกที่ผู้เขียนจึงตื่นไม่ทันมา 2 วันแล้ว ฮ่าๆ
รถตู้มารับจากที่พักเวลา 7.00 น. โดยระยะทางจากหลวงพระบางไปวังเวียงประมาณเกือบ 200
กิโลเมตร
ใช้ระยะเวลาประมาณ 5 ชั่วโมง ขอบอกว่าในวันที่เดินทางเส้นทางค่อนข้างอันตรายเพราะเป็นการไต่ขึ้นสลับลงเขาเกือบตลอดเส้นทาง
ข้างทางเป็นเหวและมีหมอกหนาประกอบกับมีดินถล่มทำให้ถนนลื่น ระหว่างทางมีรถยนต์จอดข้างทางหลายคัน
นอกจากนั้นระหว่างทางจะพบรถบรรทุกสินค้าของประเทศจีนเป็นระยะๆ มีการก่อสร้างหรือซ่อมแซมถนนระหว่างเส้นทางก็เป็นบริษัทของคนจีน
น่าจะรวมถึงผู้ให้บริการรถตู้โดยสารด้วยที่ผู้ประกอบการน่าจะเป็นคนจีน แล้วที่หลวงพระบางก็มีทั้งร้านอาหารและที่พักซึ่งน่าจะเป็นของคนจีนอีกด้วย บอกไว้เป็นข้อมูล
เดินทางมาถึงวังเวียงเที่ยงกว่าๆ
อันดับแรกที่ต้องเริ่มทำคือการหาที่พัก
แต่พอรู้มาจากสนามบินที่หลวงพระบางแล้วว่าที่วังเวียงจะมีงาน Music Festival นานาชาติ ส่งผลให้ที่พักเต็ม...งานเข้าล่ะที่นี้ เดินหาอยู่ 4-5 แห่ง ชักหิว...แวะกินข้าวก่อนล่ะกัน สอบถามจากเจ้าของร้านขายข้าวก็แนะนำให้ไปพักที่ชาว
Backpacker พักกัน
ได้ห้องพักเป็นห้องรวม 10 เตียงกับราคา 50,000 กีบ ห้องน้ำรวม ขอบอกว่าไม่ค่อยประทับใจเท่าใดเนื่องจากค่อนข้างแออัด ทำให้การดูแลความสะอาดไม่ค่อยดีนัก เก่า
แต่ก็มีดีตรงที่ราคาถูกและมีอาหารเช้าฟรีให้รับประทาน ได้อย่างก็เสียอย่างเป็นธรรมดา ...
ขอข้ามในส่วนของชื่อที่พักไปแล้วกัน
มีที่นอนแล้วก็ออกไปชมเมืองกันตามความตั้งใจตั้งแต่แรก เริ่มต้นด้วยไหว้พระกันก่อนเพื่อความเป็นสิริมงคลที่วัดธาตุ ทั้งนี้ที่วังเวียงหาแผนที่ได้ยากมาก ก็คลำทางไปเรื่อยๆ สนุกไปอีกแบบ เดินได้สบายๆ
วังเวียงเป็นเมืองท่องเที่ยวเล็กๆ ตั้งอยู่ในแขวงเวียงจันทน์ มีกิจกรรมให้สนุกมากมาย เช่นพายเรือคายัค เที่ยวน้ำตก
บลูลากูน เที่ยวถ้ำ ฯ
มีร้านที่ให้บริการขายทริปกิจกรรมต่างๆ หลายแห่ง หรือเช่ารถจักรยานยนต์ ATV ขับชมสถานที่ต่างๆ เหมาะแก่การมาท่องเที่ยวเป็นกลุ่ม จะสนุกสนานเพลิดเพลินกันเลยทีเดียว
ส่วนผู้เขียนนั้นเดินชมบรรยากาศในตัวเมือง แวะหาของกินระหว่างทางมีให้เลือกหลากหลาย และได้รวบรวมรูปสวยๆ มาฝากผู้อ่าน
คงช่วยให้พอนึกภาพเมืองวังเวียงกันได้บ้าง
ระหว่างที่เดินชมเมืองก็สังเกตตารางเดินรถที่ไปเวียงจันทน์ในวันรุ่งขึ้นเพราะผู้เขียนตั้งใจที่จะไปชมเมืองหลวงของประเทศลาวตั้งแต่ก่อนออกเดินทางไปเที่ยว จากนั้นก็พักผ่อนเบาๆ
ไปตามประสานักท่องเที่ยว
โชคดีที่ฝั่งตรงข้ามของที่พัก
เปิดดูฟุตบอลนัดชิงชนะเลิศซูซูกิคัพ
ไทยกับอินโดนีเซีย
ไปขอดูด้วยเพลินเลย
คนลาวน้ำใจงามแท้
รู้จักนักฟุตบอลไทยมากกว่าผู้เขียนซะอีก ฮ่าๆ
หลังจากชมฟุตบอลเสร็จก็เข้าที่พัก
อ่านหนังสือนอกเวลา พรุ่งนี้ผมจะไปต่อที่เวียงจันทน์...ติดตามชมกันนะครับ ขอให้โชคดี...มีสติ
“ภูผีเสื้อ”
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น