ปลาใหญ่ยังคงกินปลาเล็ก?

โลกแห่งการค้าขายแบบทุนนิยมเสรี  “ปลาใหญ่กินปลาเล็ก” เป็นวลีที่เราคุ้นหูกันมานานมาก  แต่ระยะหลังผู้อ่านคงเคยได้ยินอีกวลีหนึ่งคือ  “ปลาเร็วกินปลาช้า”  ซึ่งส่วนใหญ่จะอยู่ในแวดวง Startup หรือเทคโนโลยีสารสนเทศ (Information Technology, IT)    แล้วถ้าปลาใหญ่เป็นปลาฉลามที่รวดเร็วด้วย จะเกิดอะไรขึ้น?

“ปลาใหญ่กินปลาเล็ก” หมายถึงธุรกิจหรือบุคคลที่มีทุนทรัพย์มากกว่าทำให้มีความได้เปรียบในการแข่งขัน เช่นการเข้าถึงแหล่งเงินทุน อัตราดอกเบี้ยที่ถูกกว่า  ดังนั้นต้นทุนในการแข่งขันจึงไม่เท่าเทียมกัน   การสร้างธุรกิจที่ต้องมีหน้าร้านขายสินค้าและบริการจริง ๆ  ตัวอย่างเช่น ร้านกาแฟ  ร้านขนาดเล็กๆ อาจจะเสียเปรียบ

เนื่องจากบ้านผู้เขียนอยู่ชานเมืองทางด้านตะวันตกของกรุงเทพ ฯ   ซึ่งมีโครงการรถไฟฟ้าสายสีน้ำเงิน  จากบางแคถึงพุทธมณฑลสาย กำลังรอการพิจารณา    ขณะนี้มีผู้ประกอบธุรกิจอสังหาริมทรัพย์รายหนึ่งในตลาดหลักทรัพย์มาเปิดโครงการคอนโดมิเนียมย่านอ้อมน้อย สมุทรสาครเพื่อรองรับการขยายตัวของเมืองหลวงแล้ว

นอกจากสร้างโครงการที่อยู่อาศัยดังกล่าวยังได้สร้าง Community Mall  อีกด้วยเพื่อให้บริการทั้งลูกบ้านของโครงการ   รวมถึงบุคคลภายนอกทั่วๆไป   ทั้งนี้บริเวณพุทธมณฑลก็มี Community Mall ให้บริการมาก่อนหน้าแล้วด้วย  

อย่างไรก็ตามบริเวณใกล้เคียงถัดออกไปก็มีการขยายตัวของธุรกิจไปตามถนนเพชรเกษม   ซึ่งเป็นเส้นทางหลักที่ลงสู่ภาคใต้ผ่านไปทางจังหวัดนครปฐม ราชบุรี    ที่เห็นได้ชัดคือปั๊มน้ำมัน มีการแข่งขันทั้งส่วนที่เป็นน้ำมันและส่วนอื่น  เช่น ร้านกาแฟ  ร้านสะดวกซื้อ ฯ  คล้ายเป็น Community Mall ย่อมๆ เช่นเดียวกัน

จากข้อมูลข้างต้นจะพบว่าธุรกิจมีความคาบเกี่ยวกัน  ผู้ประกอบการลงมาห่ำหั่นกันในเซ็กเมนท์ที่ตัวเองเห็นว่ามีโอกาสทางธุรกิจ   ตัวเองจะถนัดทางด้านใดด้านหนึ่งอาจจะไม่เพียงพอต่อโลกการแข่งขันในยุคปัจจุบัน 

หากผู้อ่านได้ติดตามข่าวสารมาบ้าง  คงได้ยินข่าวที่ผู้ประกอบการปั๊มน้ำมันรายใหญ่มีแผนการที่จะเปิดโรงแรมราคาประหยัด (Budget Hotel)ในพื้นที่บริเวณปั๊มโดยทดลองเปิด 50 แห่งก่อน      ผมลองคิดเล่นๆ ว่าถ้าผู้ประกอบการโรงแรมราคาประหยัดมาเปิดปั๊มแข่งบ้างคงสนุกน่าดูทีเดียว...ฮ่าๆๆ

อย่างไรก็ดีในโลกแห่งการแข่งขันเสรี  ไม่มีข้อห้ามในการข้ามไปยังเซ็กเมนต์อื่น ผู้ประกอบการทุกรายสามารถแข่งขันได้  หากมีความสามารถและมีความเชื่อมั่นในการคาดการณ์โอกาสทางธุกิจ   แต่ทั้งหมดนี้จะเห็นว่าต้องใช้เงินลงทุนค่อนข้างสูง   คนที่มีเงินทุนน้อยหรือปลาเล็กคงไม่สามารถลงไปสู้ในสนามแบบนี้ได้     

ตัวอย่างที่เห็นได้ชัดคือก่อนหน้าจะมีผู้ประกอบการรายเล็กๆ เช่าพื้นที่ปั๊มขายกาแฟ   บางรายเมื่อหมดสัญญาก็ไม่ได้รับการต่อสัญญา    หรือร้านที่มีขนาดเล็กคือมีที่นั่งให้บริการไม่มากนักคงจะอยู่ในสถานการณ์ลำบาก  เพราะปั๊มใหญ่ได้เปิดร้านกาแฟขนาดใหญ่ คล้าย Coffice มีที่นั่งให้บริการจำนวนมาก

โดยจัดร้านให้เอื้อต่อการนั่งทำงาน  และมีที่สำหรับนั่งประชุมย่อยๆ ในร้านได้เลย   นอกจากนั้นยังมีที่นั่งข้างนอก (Outdoor)  เพื่อบริการอีกด้วย  สะดวกต่อการติดต่อธุรกิจ   นั่งเล่นเพลิดเพลินสำหรับทุกวัย  ด้วยพื้นที่กว้างทำให้ไม่รู้สึกอึดอัดเหมือนร้านขนาดเล็ก

ทั้งนี้ผู้เขียนได้สำรวจร้านกาแฟตามปั๊มต่างๆ  รอบๆ บริเวณ  มีให้บริการ 3-4 ปั๊ม  บางแห่งมีการสอนพิเศษในร้านด้วย   ด้วยเหตุนี้ผู้เขียนคิดว่าร้านกาแฟเล็กๆ ที่เช่าพื้นที่ในปั๊มอื่นๆ น่าจะประสบกับปัญหาที่ผู้เล่นรายใหญ่ลงมาแข่งขันในตลาดนี้และมองแนวโน้ม (Trend)  ว่ารายใหญ่จะแย่งตลาดรายเล็กไป

อย่างไรก็ดีคงต้องเอาใจช่วยผู้ประอบการรายเล็กให้อยู่รอด   ปรับกลยุทธ์และวิธีการเพื่อสู้กับรายใหญ่ต่อไป     ผู้เขียนคงเฝ้าดูเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้น  ดูแบบห่วงๆ... ห่วงแบบห่างๆ    ฝึกคาดการณ์และดูกลยุทธ์ของรายใหญ่และรายเล็กเพื่อเก็บเป็นประสบการณ์ต่อไป    

บางธุรกิจขนาดมีความสำคัญ    หากเราจะลงไปแข่งขันคงต้องศึกษาให้ดีถึงข้อได้เปรียบ เสียเปรียบ  ต้องมีสักวันที่ปลาเล็กกลายเป็นปลาใหญ่ในอนาคต    ขอให้โชคดี มีสติครับ...

                                                                                                                          “ภูผีเสื้อ”         

ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

แบกเป้ไปเที่ยวทีลอซู (1)

แบกเป้ไปเที่ยวแม่ระมาด แม่สอด

แบกเป้ไปเที่ยวพบพระ แม่สอด