“หนทางไกลนับหมื่นลี้... ต้องเริ่มต้นด้วยก้าวแรก”
เมื่อ
1-2 เดือนที่ผ่านมาผมได้มีโอกาสเจอเพื่อนเก่าจึงได้ถามไถ่สารทุกข์สุกดิบและอัพเดทถึงการงานที่แต่ละคนได้ทำ
ผมจึงได้เล่าให้เพื่อนฟังเกี่ยวกับการจัดทำบล็อกนี้ขึ้นมาซึ่งเพื่อนผมได้ถามว่าทำทำไม? ผมก็ได้แต่อมยิ้มไม่ได้ตอบกลับไป เพราะกลัวตอบไปแล้วจะดูหล่อหนักมาก
ฮ่าๆๆ
ด้วยเหตุนี้ผมจึงได้กลับมานั่งทบทวนถึงการจัดทำบล็อกนี้ขึ้นและก็ได้เกร็ดเล็กเกร็ดน้อยมาเล่าสู่กันฟัง
ทั้งนี้บล็อกนี้เริ่มนำเสนอมาตั้งแต่เดือนพฤศจิกายน 2557 ขณะนี้มีบทความที่นำเสนอแล้วเกือบ 40
บทความ บทความแรก “เกริ่นนำ” (http://freedomlife-2014.blogspot.com/2014/11/blog-post.html)
บทความนี้ได้บอกถึงวัตถุประสงค์ในการจัดทำบล็อกนี้เพื่อแบ่งปันประสบการณ์ มุมมอง แนวคิดในการดำเนินชีวิตและการสร้างอิสรภาพทางการเงิน แม้จะมีคนอ่านสัก 1-2 คนต่อบทความผมก็ดีใจแล้วและนี่เป็นคำตอบที่เพื่อนผมถาม
อีกอย่างหนึ่งซึ่งถือเป็นข้อดีของการนำเสนอบทความสู่สาธารณะเพราะจะช่วยให้เรามีแรงขับดันในตัวและทำให้เราเดินหน้าไปสู่เป้าหมายอย่างมุ่งมั่น หากเราไม่บอกใครบางทีเราก็อาจจะละเลยเนื่องด้วยไม่มีข้อผูกมัดใดๆและจุดประสงค์ที่ชัดเจนทำให้ความเพียรพยายามมีน้อย
อย่างไรก็ดีเบื้องหลังก่อนที่ผมจะจัดทำบล็อกนี้ขึ้นผมคิดที่จะทำบล็อกนี้มามากกว่า
6 เดือน แต่ก็ไม่สำเร็จสักที เพราะก่อนเริ่มทำนั้นก็คิดไปต่างๆ นาๆ
ว่าจะนำเสนอในหัวข้อไหนดี
จะเรียบเรียงอย่างไรดี แล้วเรามีความรู้ความสามารถถึงขั้นเผยแพร่ได้หรือไม่? กลัวไปหมดจริงๆ
เวลาเริ่มอะไรใหม่ๆ
แต่ในที่สุดผมก็ตกผลึกทางความคิดว่าเราต้องการเพียงแบ่งปันประสบการณ์ที่เคยผ่านมา ไม่ได้อวดอ้างว่าเราเป็นกูรูหรือผู้ประสบความสำเร็จแล้ว ถ้าประสบการณ์ไหนดีผู้อ่านก็นำไปใช้แต่ถ้าไม่ดีผู้อ่านจะได้ไม่ต้องเสียเวลาในการลองผิดลองถูก สรุปเห็นว่าเป็นประโยชน์กับผู้อ่านมากกว่าจึงเดินหน้าต่อ
นอกจากนั้นการเรียบเรียงข้อความในบทความ หากผู้อ่านได้อ่านบทความแรกๆ ที่ผมเขียนจะเห็นว่าการจัดรูปแบบนำเสนอนั้นทำให้อ่านยาก ไม่น่าสนใจ
ถ้อยคำอาจจะดูแข็งๆ ไปบ้าง (หวังว่าผู้อ่านคงให้อภัย
ฮ่าๆๆ) หากผู้อ่านได้ติดตามบทความมาเรื่อยๆ
จะพบว่าบทความมีพัฒนาการมากขึ้นตามลำดับ
ทั้งนี้ช่วงหลังการนำเสนอบทความจะทำให้ดูง่าย อาจจะสอดแทรกมุกตลกบ้าง (ผมไม่รู้ว่าเข้าข้างตัวเองหรือป่าวนะ
ฮ่าๆๆ) และเวลาเรียบเรียงช่วยให้ผมมีสมาธิจดจ่อ มีสติ รู้สึกดีครับ
สิ่งที่ต้องการชี้ให้เห็นคือเมื่อเราได้ทำอะไรซ้ำๆ
บ่อยๆ ความชำนาญจะเกิดขึ้น อุปสรรคที่เกิดขึ้นในใจเมื่อครั้งเริ่มแรกจะหายไป ดังสุภาษิตจีนของเล่าจื๊อที่ว่า “หนทางไกลนับหมื่นลี้...ต้องเริ่มต้นด้วยก้าวแรก”
ทั้งนี้ทุกสิ่งอย่างจะยากที่ก้าวแรก แต่เมื่อเราออกเดินแล้ว สิ่งใดที่ว่ายากก็จะไม่ยากอีกต่อไป จงเดิน
เดินและเดินต่อไป! “You never walk alone” แล้วจะมีเพื่อนร่วมเดินทางไปกับคุณ
(ไม่รู้ว่าใช่หงส์แดงหรือป่าว?)
นอกจากนั้นแล้วการทำสิ่งใดอย่างมีความสุขก็เป็นสิ่งจำเป็น หากเรามีความสุขระหว่างทางไปด้วยก่อนที่จะไปถึงเป้าหมายนับเป็นเรื่องน่ายินดีอย่างยิ่ง เคยนำเสนอบทความเรื่อง
“การลงทุนอย่างมีความสุข” เดือนมีนาคม 2558 (http://freedomlife-2014.blogspot.com/2015_03_01_archive.html)
ตัวอย่างเช่นหากเรามีเป้าหมายที่จะมีอิสรภาพทางการเงินจากการลงทุนในหุ้น แต่ก่อนไปถึงเป้าหมายนั้นราคาหุ้นตกต่ำ
เราไม่มีกระแสเงินสดไว้ใช้จ่าย ซึ่งอาจจะเป็นระยะเวลายาวนานทำให้เรามีความทุกข์มากก่อนที่เราจะไปถึงเป้าหมายที่ตั้งไว้
อย่างไรก็ตามเราควรหารายได้ทางอื่นเสริมไว้เพื่อกระจายความเสี่ยง ทั้งนี้ผมหารายได้อีกทางเพื่อสร้างกระแสเงินสดจากการทำธุรกิจเกี่ยวกับการช่วยนำเข้าสินค้าจากจีน
“Import Facilitator”
โดยใช้ชื่อใน Facebook
ว่า “CM The Shop” เพื่อความอุ่นใจครับ
สุดท้ายนี้การทำกิจการงานใดๆ
อาจจะยากตอนเริ่มต้นด้วยความกลัวในจิตใจของเราเอง หากเราคิดพิจารณารอบคอบดีแล้วก็จงก้าวออกไปและพยายามมีความสุขระหว่างทางควบคู่ไปด้วย อิสรภาพอันหอมหวานรอคอยผู้พร้อมและเพียรพยายามเท่านั้น
ขอให้โชคดี มีสติครับ...
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น